Wie zou niet eens, al is het maar voor even, in het lichaam van een ander willen kruipen zodat hij op die manier naar de wereld zou kunnen kijken? En op die manier de wereld te verkennen? Een invalide persoon zou dan kunnen wandelen, je zou je in het lichaam van een ander geslacht kunnen bevinden.

BeAnotherLab

Zowel filosofen, psychologen als neurologen, maar ook fysiotherapeuten en bijvoorbeeld onderzoekers naar transgenders zijn uitermate geïnteresseerd in dit concept. Maar is het mogelijk? Een groep mensen, verzameld onder de naam BeAnotherLab, biedt de mogelijkheid om dit concept uit te proberen. Hun uitgangspunt is dat wij, als onderdeel van de samenleving, onszelf beter kunnen begrijpen als we de ander beter begrijpen. De mening over onszelf wordt immers ook bepaald door de relatie die we met anderen hebben, hoe anderen mensen ons zien en hoe we met hun interacties aangaan.

Eenvoudige technologie

Om in het lichaam van een ander te kruipen heeft BeAnotherLab gebruik gemaakt van relatief eenvoudige technologie. Er worden twee ruimtes gemaakt die zoveel mogelijk identiek zijn. In beide ruimtes bevindt zich een persoon. Een van de personen (de user) heeft een soort groot duikmasker op waarin schermen zijn gemonteerd. De andere persoon (de performer) heeft een soort videocamera die de bewegingen van het masker van de user volgt. De camera neemt de beelden op die de performer ziet omdat de camera in het verlengde staan van diens ogen. De user krijgt deze beelden geprojecteerd in zijn bril. Hierdoor ziet hij dus wat de performer ziet.

Als de user zich beweegt, dan beweegt de performer op dezelfde manier met hem mee. Tilt de user dus een arm op, dan doet de performer dat ook. Dat kunnen deze performers zo goed, dat het voor de users lijkt alsof zij het lichaam van de ander besturen. Een voorwerp in de ruimte kan op die manier bijvoorbeeld gepakt en bekeken worden, en ook kan men het “eigen” lichaam bekijken. Naast dit ‘beeld’ spreekt de performer ook zijn gedachten uit. Via het ‘duikmasker’ hoort de user de gedachten van de performer, wat de suggestie geeft van het volgen van de gedachten van de ander.

Pakt de user een vaas op in zijn ruimte, dan doet de performer dat dus ook en nagenoeg gelijktijdig. Hij houdt de vaas vast zoals de user en bekijkt hem zoals de user doordat de camera de hoofdbewegingen van de user volgt.. Terwijl hij dat doet, spreekt hij de gedachten uit die bij hem opkomen als hij de vaas bekijkt. De user ontvangt de beelden en de gedachten van de performer en op die manier wordt de suggestie gewekt dat hij vanuit het lichaam van een ander naar de wereld kijkt.

Tracking devices

Deze suggestie valt en staat vanzelfsprekend met de kwaliteiten van de performer, maar deze wordt dus wel geholpen door de techniek. Met tracking devices worden, zoals eerder beschreven, de stand van het hoofd en de richting van het kijken gevolgd. Daarnaast heeft men zich tot het uiterste ingespannen om de ‘duikbril’ zo mobiel mogelijk te maken.

Oplossingen in de toekomst

De resultaten van de testen met deze opstelling waren dusdanig dat uit verschillende delen van de wereld interesses werden uitgesproken, vaak vanuit wetenschappelijke kring. Hedendaagse technologie dus, ingezet voor oplossingen in de toekomst.